الرّسالة

العبرانيّين 9: 11 – 15

يا إِخوَتِي، أَمَّا المَسِيحُ فَقَدْ ظَهَرَ عَظِيمَ أَحْبَارِ الخَيْرَاتِ الآتِيَة، وٱجْتَازَ المَسْكِنَ الأَعْظَمَ والأَكْمَل، غَيرَ المَصْنُوعِ بِالأَيْدِي، أَيْ لَيْسَ مِن هذِهِ الخَليقَة، فَدَخَلَ إِلى قُدْسِ الأَقْدَاسِ مَرَّةً واحِدَة، لا بِدَمِ التُّيُوسِ والعُجُول، بَلْ بِدَمِهِ هُوَ، فَحَقَّقَ لنَا فِدَاءً أَبَدِيًّا. فإِذا كانَ رَشُّ دَمِ التُّيُوسِ والثِّيْرَانِ ورَمَادِ العِجْلَةِ على المُنَجَّسِين، يُقَدِّسُ أَجْسَادَهُم فَيُطَهِّرُهُم، فَكَم بِالأَحْرَى دَمُ الْمَسِيح، الَّذي قَرَّبَ نَفْسَهُ للهِ بِالرُّوحِ الأَزَلِيِّ قُرْبَانًا لا عَيْبَ فِيه، يُطَهِّرُ ضَمِيرَنَا منَ الأَعْمَالِ المَيْتَة، لِنَعْبُدَ اللهَ الحَيّ! ولِذلِكَ فَهُوَ الوَسِيطُ لِعَهْدٍ جَدِيد، وقَدْ صَارَ مَوتُهُ فِدَاءً لِتَعَدِّيَاتِ العَهْدِ الأَوَّل، حَتَّى يَنَالَ بِهِ المَدْعُوُّونَ وَعْدَ الْمِيْرَاثِ الأَبَدِيّ

الإنجيل   

يوحنّا 10: 22 – 42

حَانَ عِيدُ التَّجْدِيدِ في أُورَشَلِيم، وكَانَ فَصْلُ الشِّتَاء. وكَانَ يَسُوعُ يَتَمَشَّى في الهَيْكَل، في رِوَاقِ سُلَيْمَان. فَأَحَاطَ بِهِ اليَهُودُ وأَخَذُوا يَقُولُونَ لَهُ: ’إِلى مَتَى تُبْقِي نُفُوسَنَا حَائِرَة؟ إِنْ كُنْتَ أَنْتَ المَسِيح، فَقُلْهُ لَنَا صَرَاحَةً‘. أَجَابَهُم يَسُوع: ’قُلْتُهُ لَكُم، لكِنَّكُم لا تُؤْمِنُون. أَلأَعْمَالُ الَّتِي أَعْمَلُهَا أَنَا بِٱسْمِ أَبِي هِيَ تَشْهَدُ لِي. لكِنَّكُم لا تُؤْمِنُون، لأَنَّكُم لَسْتُم مِنْ خِرَافِي. خِرَافِي تَسْمَعُ صَوْتِي، وأَنَا أَعْرِفُهَا، وهِي تَتْبَعُنِي. وأَنَا أُعْطِيهَا حَيَاةً أَبَدِيَّة، فَلَنْ تَهْلِكَ أَبَدًا، وَلَنْ يَخْطَفَهَا أَحَدٌ مِنْ يَدِي. أَبِي الَّذي أَعْطَانِي إِيَّاهَا هُوَ أَعْظَمُ مِنَ الكُلّ، ولا يَقْدِرُ أَحَدٌ أَنْ يَخْطَفَهَا مِنْ يَدِ الآب. أَنَا والآبُ وَاحِد‘. فَأَخَذَ اليَهُودُ، مِنْ جَدِيدٍ، حِجَارَةً لِيَرْجُمُوه. قَالَ لَهُم يَسُوع: ’أَعْمَالًا حَسَنَةً كَثِيرَةً أَرَيْتُكُم مِنْ عِنْدِ الآب، فَلِأَيِّ عَمَلٍ مِنْهَا تَرْجُمُونِي؟‘ أَجَابَهُ اليَهُود: ’لا لِعَمَلٍ حَسَنٍ نَرْجُمُكَ، بَلْ لِتَجْدِيف. لأَنَّكَ، وَأَنْتَ إِنْسَان، تَجْعلُ نَفْسَكَ إِلهًا‘. أَجَابَهُم يَسُوع: ”أَمَا كُتِبَ في تَوْرَاتِكُم: ’أَنَا قُلْتُ إِنَّكُم آلِهَة؟‘ فَإِذَا كَانَتِ التَّوْرَاةُ تَدْعُو آلِهَةً أُولئِكَ الَّذِينَ صَارَتْ إِلَيْهِم كَلِمَةُ الله، ولا يُمْكِنُ أَنْ يُنْقَضَ الكِتَاب، فَكَيْفَ تَقُولُونَ لِي، أَنَا الَّذي قَدَّسَهُ الآبُ وأَرْسَلَهُ إِلى العَالَم: ’أَنْتَ تُجَدِّف‘؛ لأَنِيِّ قُلْتُ: ’أَنَا ٱبْنُ الله؟‘ إِنْ كُنْتُ لا أَعْمَلُ أَعْمَالَ أَبِي، فلا تُصَدِّقُونِي، أَمَّا إِذَا كُنْتُ أَعْمَلُهَا، وإِنْ كُنْتُم لا تُصَدِّقُونِي، فَصَدِّقُوا هذِهِ الأَعْمَال، لِكَي تَعْرِفُوا وتُؤْمِنُوا أَنَّ الآبَ فِيَّ وَأَنِّي في الآب“. فَحَاوَلُوا مِنْ جَدِيدٍ أَنْ يَقْبِضُوا عَلَيْه، فَأَفْلَتَ مِنْ يَدِهِم. وعَادَ يَسُوعُ إِلى عِبْرِ الأُرْدُنّ، إِلى حَيْثُ كَانَ يُوحَنَّا يُعَمِّدْ مِنْ قَبْلُ، فَأَقَامَ هُنَاك. وأَتَى إِلَيْهِ كَثِيرُونَ وكَانُوا يَقُولُون: ’لَمْ يَصْنَعْ يُوحَنَّا أَيَّ آيَة، ولكِنْ، كُلُّ مَا قَالَهُ في هذَا الرَّجُلِ كَانَ حَقًّا‘. فآمَنَ بِهِ هُنَاكَ كَثِيرُون

Lettre

Hébreux 9: 11 – 15

Le Christ est venu, Grand Prêtre des biens à venir. Par la tente plus grande et plus parfaite, celle qui n’est pas œuvre de mains humaines et n’appartient pas à cette création, Il est entré une fois pour toutes dans le Sanctuaire, en répandant, non pas le sang de boucs et de jeunes taureaux, mais Son propre sang. De cette manière, Il a obtenu une libération définitive. S’il est vrai qu’une simple aspersion avec le sang de boucs et de taureaux, et de la cendre de génisse, sanctifie ceux qui sont souillés, leur rendant la pureté de la chair, le sang du Christ fait bien davantage, car le Christ, poussé par l’Esprit Éternel, S’est offert Lui-même à Dieu comme une victime sans défaut; Son sang purifiera donc notre conscience des actes qui mènent à la mort, pour que nous puissions rendre un culte au Dieu Vivant. Voilà pourquoi Il est le Médiateur d’une alliance nouvelle, d’un testament nouveau: puisque Sa mort a permis le rachat des transgressions commises sous le premier testament, ceux qui sont appelés peuvent recevoir l’héritage éternel jadis promis 

Évangile

Jean 10: 22 – 42

Alors arriva la fête de la dédicace du Temple à Jérusalem. C’était l’hiver. Jésus allait et venait dans le Temple, sous la colonnade de Salomon. Les Juifs firent cercle autour de Lui; ils Lui disaient: ‘Combien de temps vas-Tu nous tenir en haleine? Si C’est Toi le Christ, dis-le nous ouvertement!’ Jésus leur répondit: ‘Je vous l’ai dit, et vous ne croyez pas. Les œuvres que Je fais, Moi, au nom de Mon Père, voilà ce qui Me rend témoignage. Mais vous, vous ne croyez pas, parce que vous n’êtes pas de Mes brebis. Mes brebis écoutent Ma voix; Moi, Je les connais, et elles Me suivent. Je leur donne la Vie Éternelle: jamais elles ne périront, et personne ne les arrachera de Ma main. Mon Père, Qui Me les a données, est plus grand que tout, et personne ne peut les arracher de la main du Père. Le Père et Moi, Nous sommes UN.’ De nouveau, des Juifs prirent des pierres pour lapider Jésus. Celui-ci reprit la parole: ‘J’ai multiplié sous vos yeux les œuvres bonnes qui viennent du Père. Pour laquelle de ces œuvres voulez-vous Me lapider?’ Ils Lui répondirent: ‘Ce n’est pas pour une œuvre bonne que nous voulons Te lapider, mais c’est pour un blasphème: Tu n’es qu’un Homme, et Tu Te fais Dieu.’ Jésus leur répliqua: “N’est-il pas écrit dans votre loi: ‘J’ai dit: Vous êtes des dieux?’ Elle les appelle donc des dieux, ceux à qui la Parole de Dieu s’adressait, et l’Écriture ne peut pas être abolie. Or, Celui Que le Père a consacré et envoyé dans le monde, vous Lui dites: ‘Tu blasphèmes’, parce que J’ai dit: ‘Je suis le Fils de Dieu’. Si Je ne fais pas les œuvres de Mon Père, continuez à ne pas Me croire. Mais si Je les fais, même si vous ne Me croyez pas, croyez les œuvres. Ainsi vous reconnaîtrez, et de plus en plus, que le Père est en Moi, et Moi dans le Père.” Eux cherchaient de nouveau à L’arrêter, mais Il échappa à leurs mains. Il repartit de l’autre côté du Jourdain, à l’endroit où, au début, Jean baptisait; et Il y demeura. Beaucoup vinrent à Lui en déclarant: ‘Jean n’a pas accompli de signe; mais tout ce que Jean a dit de Celui-ci était vrai.’ Et là, beaucoup crurent en Lui

Letter

Hebrews 9: 11 – 15

But Christ came as High Priest of the good things to come, with the greater and more perfect tabernacle not made with hands, that is, not of this creation. Not with the blood of goats and calves, but with His own blood He entered the Most Holy Place once for all, having obtained eternal redemption. For if the blood of bulls and goats and the ashes of a heifer, sprinkling the unclean, sanctifies for the purifying of the flesh, how much more shall the blood of Christ, Who through the Eternal Spirit offered Himself without spot to God, cleanse your conscience from dead works to serve the Living God? And for this reason He is the Mediator of the new covenant, by means of death, for the redemption of the transgressions under the first covenant, that those who are called may receive the promise of the eternal inheritance

Gospel

John 10: 22 – 42

Now it was the Feast of Dedication in Jerusalem, and it was winter. And Jesus walked in the Temple, in Solomon’s porch. Then the Jews surrounded Him and said to Him, ‘How long do You keep us in doubt?
If You are the Christ, tell us plainly.’ Jesus answered them, ‘I told you, and you do not believe. The works that I do in My Father’s name, they bear witness of Me. But you do not believe, because you are not of My sheep, as I said to you. My sheep hear My voice, and I know them, and they follow Me. And I give them Eternal Life, and they shall never perish; neither shall anyone snatch them out of My hand. My Father, Who has given them to Me, is greater than all; and no one is able to snatch them out of My Father’s hand. I and My Father are ONE.’ Then the Jews took up stones again to stone Him. Jesus answered them, ‘Many good works I have shown you from My Father. For which of those works do you stone Me?’ The Jews answered Him, saying, ‘For a good work we do not stone You, but for blasphemy, and because You, being a Man, make Yourself God.’  Jesus answered them, “Is it not written in your law, ‘I said, You are gods’? If He called them gods, to whom the Word of God came (and the Scripture cannot be broken), do you say of Him Whom the Father sanctified and sent into the world, ‘You are blaspheming,’ because I said, ‘I am the Son of God’? If I do not do the works of My Father, do not believe Me; but if I do, though you do not believe Me, believe the works, that you may know and believe that the Father is in Me, and I in Him.” Therefore they sought again to seize Him, but He escaped out of their hand. And He went away again beyond the Jordan to the place where John was baptizing at first, and there He stayed. Then many came to Him and said, ‘John performed no sign, but all the things that John spoke about this Man were true.’ And many believed in Him there 

ደብዳቤ ወደ

ወደ ዕብራውያን 9: 11 – 15

ነገር ግን ክርስቶስ ይመጣ ዘንድ ላለው መልካም ነገር ሊቀ ካህናት ሆኖ፥ በምትበልጠውና በምትሻለው በእጆችም ባልተሠራች ማለት ለዚህ ፍጥረት ባልሆነች ድንኳን፥ የዘላለምን ቤዛነት አግኝቶ አንድ ጊዜ ፈጽሞ ወደ ቅድስት በገዛ ደሙ ገባ እንጂ በፍየሎችና በጥጆች ደም አይደለም። የኮርማዎችና የፍየሎች ደም በረከሱትም ላይ የተረጨ የጊደር አመድ ሥጋን ለማንጻት የሚቀድሱ ከሆኑ፥ ነውር የሌለው ሆኖ በዘላለም መንፈስ ራሱን ለእግዚአብሔር ያቀረበ የክርስቶስ ደም እንዴት ይልቅ ሕያውን እግዚአብሔርን ልታመልኩ ከሞተ ሥራ ሕሊናችሁን ያነጻ ይሆን? ስለዚህም የፊተኛው ኪዳን ሲጸና ሕግን የተላለፉትን የሚቤዥ ሞት ስለ ሆነ፥ የተጠሩት የዘላለምን ርስት የተስፋ ቃል እንዲቀበሉ እርሱ የአዲስ ኪዳን መካከለኛ ነው።

ወንጌል

የዮሐንስ ወንጌል 10: 22 – 42

በኢየሩሳሌምም የመቅደስ መታደስ በዓል ሆነ፤ ክረምትም ነበረ። ኢየሱስም በመቅደስ በሰሎሞን ደጅ መመላለሻ ይመላለስ ነበር። አይሁድም እርሱን ከበው። እስከ መቼ ድረስ በጥርጣሪ ታቆየናለህ? አንተ ክርስቶስ እንደ ሆንህ ገልጠህ ንገረን አሉት። ኢየሱስም መለሰላቸው፥ እንዲህ ሲል። ነገርኋችሁ አታምኑምም እኔ በአባቴ ስም የማደርገው ሥራ ይህ ስለ እኔ ይመሰክራል፤ እናንተ ግን እንደ ነገርኋችሁ ከበጎቼ ስላልሆናችሁ አታምኑም። በጎቼ ድምፄን ይሰማሉ እኔም አውቃቸዋለሁ ይከተሉኝማል፤ እኔም የዘላለም ሕይወትን እሰጣቸዋለሁ፥ ለዘላለምም አይጠፉም፥ ከእጄም ማንም አይነጥቃቸውም። የሰጠኝ አባቴ ከሁሉ ይበልጣል፥ ከአባቴም እጅ ሊነጥቃቸው ማንም አይችልም። እኔና አብ አንድ ነን። አይሁድ ሊወግሩት ደግመው ድንጋይ አነሡ። ኢየሱስ። ከአባቴ ብዙ መልካም ሥራ አሳየኋችሁ፤ ከእነርሱ ስለ ማናቸው ሥራ ትወግሩኛላችሁ? ብሎ መለሰላቸው። አይሁድም። ስለ መልካም ሥራ አንወግርህም፤ ስለ ስድብ፤ አንተም ሰው ስትሆን ራስህን አምላክ ስለ ማድረግህ ነው እንጂ ብለው መለሱለት። ኢየሱስም እንዲህ ብሎ መለሰላቸው። እኔ። አማልክት ናችሁ አልሁ ተብሎ በሕጋችሁ የተጻፈ አይደለምን? መጽሐፉ ሊሻር አይቻልምና እነዚያን የእግዚአብሔር ቃል የመጣላቸውን አማልክት ካላቸው፥ የእግዚአብሔር ልጅ ነኝ ስላልሁ እናንተ አብ የቀደሰውን ወደ ዓለምም የላከውን። ትሳደባለህ ትሉታላችሁን? እኔ የአባቴን ሥራ ባላደርግ አትመኑኝ፤ ባደርገው ግን፥ እኔን ስንኳ ባታምኑ አብ በእኔ እንደ ሆነ እኔም በአብ እንደ ሆንሁ ታውቁና ታስተውሉ ዘንድ ሥራውን እመኑ። እንግዲህ ደግመው ሊይዙት ፈለጉ፤ ከእጃቸውም ወጣ። ዮሐንስም በመጀመሪያ ያጠምቅበት ወደ ነበረው ስፍራ ወደ ዮርዳኖስ ማዶ እንደ ገና ሄደ በዚያም ኖረ። ብዙ ሰዎችም ወደ እርሱ መጥተው። ዮሐንስ አንድ ምልክት ስንኳ አላደረገም፥ ነገር ግን ዮሐንስ ስለዚህ ሰው የተናገረው ሁሉ እውነት ነበረ አሉ። በዚያም ብዙዎች በእርሱ አመኑ።